Wczoraj umówiłem się z Jarzynowym na rower.

Dzisiaj byłem u niego 15.13 czyli 17min przed czasem. Wypiłem sobie cole i poczekał na Jarzynę i jego tatę. Ruszyliśmy razem w 3 w kierunku Puszczykowa. Wichura jak dzisiaj była wiała nam w plecy. W Puszczykowie na Rogalinek, a dalej na Poznań. Tu wiało trochę bardziej z boku, ale las idealnie blokował ,,wiaterek". Docieramy na Starołękę, gdzie odbijamy na Głuszyne tu znowu z wiatrem prędkość koło 40km/h. Dalej na Daszewice i Babki. Docieramy znów do trasy Rogalinek Poznań ir robimy tak jeszcze 2 kółeczka. Po łącznie 3 kółkach wracamy do domu tą samą trasą. Tutaj wiatr staję się naszym głównym wrogiem. Prędkość koło 25km/h czasem 30km/h. Tak wlekąc się docieramy do Lubonia, gdzie ja biorę bluzę oraz książkę do matmy. Jarzynowy postanawia mnie odprowadzić, więc ruszamy z przerwą w sklepie jego babci na drożdżówkę.

Do domu przyjechałem mocno zmęczony. Nie wiem czy brak przerw (nie licząc tej pierwszej po 8km gdzie czekał na kompanów i tej krótkiej ostatniej) czy może wczorajsze bieganie (4km) a może wiatr było tego przyczyną. Tak czy siak pierwsza setka jest.

Dzięki panowie za wyjazd :)


P.S. Pierwszy raz jechałem na krótko ubrany.

Rano rowerkiem do szkoły. trasa najkrótsza asfaltowa. powrót tą samą drogą :)

Nie mogłem inaczej wykorzystać tego dnia jak nie iść na rower. Wczoraj się umówiłem z Jarzynowym, że mam być u niego koło 12. Ruszam ubrany w spodnie 3/4 koszulkę i bluzę parę min po 11.30 w stronę Lubonia. Zaraz wychodzi Mateusz i jedziemy na Puszczykowo. Jedzie się naprawdę dobrze, cały czas z wiatrem prędkość koło 40km/h. Docieramy do Puszczykowa, tutaj wiatr boczny jedzie się trochę gorzej, jednak po chwili wjeżdżamy na trasę Mosina Kórnik. Znowu z wiatrem. W Rogalinku odbijamy w lewo na Poznań. Tutaj wiatr doskwierał z lewej strony. Mimo wszystko jedziemy koło siebie cały czas rozmawiając. Docieramy na Starołękę i kręcimy w prawo na Głuszynę robimy mało kółko i znów wracamy na trasę Rogalinek Kórnik. Skręcamy na Poznań. Kierujemy się przez Żegrze na Maltę. Półtora kółka i przerwa na foto:




Widać jak wiało jak nawet na j.Maltańskim pojawiły się fale :)

Po zrobieniu 2 kółek jedziemy do Doroty. Otrzymujemy zupkę i herbatkę. Trochę gawędzimy ja robię fotkę:



I lecimy dalej przez Hetmańską Dębiec Luboń Auchan do Komornik, gdzie się rozdzielamy. Ja resztkami sił wracam do domu, gdzie czeka mnie pyszny obiadek- Spaghetti.

Dzięki Jarzynowy za jazdę i do następnego. Mam nadzieję, że za każdym razem dystans będzie się powiększał. Na razie jest ok :)

Z braku czasu nie pojechałem nigdzie dalej tak jak sobie to planowałem podczas tygodnia. Ruszyłem na moją małą pętelkę.

Wiry-Puszczykowo-Mosina-Stęszew-Szreniawa-Chomęcice-Dom.

W taką pogodę spotkanie o spotkanie rowerzystów nie trudno. Na samej trasie mosina Stęszew spotkałem ich 5 :) Wiatr raz pomagał raz przeszkadzał, ale na ogół nie było źle :)

Taką pogodę nie można nie wykorzystać. Pojechałem w stronę poligonu. Niestety zapomniałem, że tylko oficjalnie można wjechać w weekend :) także wyświetla się napisz stać ostre strzelanie, więc wracam z powrotem na 11. Po chwilii zjeżdam jadać na Morasko, gdzie bije rekord prędkości 61.6km/h. Dalej jadę na Sobieskiego gdzie siedze z 20 min czekając na Martę :* poźniej na górczyn. Byłem z 5 min szybciej niż trnawaj. Znowu chwilę z Martą i do domu.

Oby teraz co chwila była taka pogoda :)

Po wczorajszym terenowym dniu przyszedł czas na szosę. Pojechałem po Jarzynę i udaliśmy się na Mosinę. Za bardzo nie wiemy gdzie jechać. W końcu postanawiamy jechać do Czempinia. Wiatr przeciwko nam. po drodze bardzo krótka przerwa na siku i dalej. Z Czempinia na Głuchowo, aby DK5 dojechać do Stęszewa. Tu wiatr zmienia sie na typowo czołowy... Po drodze trzeba zrobić przerwę na czekoladkę i po ok 8min jedziemy dalej. Ze Stęszewa do Rosnówka i przez Chomęcice do domu.


Dzięki Jarzynowy za wyjazd. Do następnego :)

No ale może od początku. Siedzę nudzę się ucząc się matmy, a tu nagle dzwoni Gawron i mówi, że mnie odwiedzi. Przyjechał z kumpel Szymonem. Pomyślałem nie mogę zmarnować takiej okazji i nie iść na rower. (samemu jakoś mi się nie chciało). Ubrałem się w miarę sprawnie i ruszamy w stronę WPN-u. Do Szreniawy wiatr w plecy prędkość koło 40km/h. Dojechaliśmy do Grajzerówki i nią docieramy do j, góreckiego. I tu UWAGA! (ja o tym nie wiedziałem i mnie to bardzo zdziwiło) podjechała straż leśna i wywiązał się taki dialog:

s:Dzień dobry panowie wiecie gdzie jesteście?
ja: tak nad j. góreckim.
s: a wiecie, że tu nie można jeździć rowerem?
ja: chyba pan ze mnie sobie żartuje (pokazuję na czerwony szlak wokół Góreckiego) tu nie można?
s: a czy ja wyglądam jakbym, żartował?
ja: czyli nie możemy tutaj jechać?
s: możecie przymkniemy oko, ale żeby to było ostatni raz.


W miedzy czasie jeszcze była wzmianka jak wyglądają szalki rowerowe :) My dalej lecimy na Osową górę tam na punkt widokowy niedawno powstały, a widoczki są genialne:

Zjazd torem DH w slickach się ciekawie jedzie. Zakupy w Tesco i na czarny szlak nim do szklaku pierścienia i do domu.

Dzięki panowie, że mnie wyciągnęliście na rower, nie powiem przydało się i to bardzo. DO NASTĘPNEGO !

Po wczorajszej wycieczce byłem spełniony rowerowo w ten weekend. Jednak nie mogłem zmarnować takiej pogody. Umówiłem się z moim skarbem, że pojedziemy na rower, się zgodziła :P Wyjechałem parę min po 11 spokojnym tempem i przed 12 docieram do Marty. Ruszamy w stronę Hetmańskiej, aby drogą rowerową dotrzeć do Warty. Nad rzeką krótka przerwa na rozgrzanie moich zmarzniętych rąk i fotkę:



Docieramy do Malty jedno kółko wokoło i ruszamy do domu. Było bardzo miło i sympatycznie i bliżej wiosny tym wypadów takich więcej :)

Przez całe ferie wybierałem się do Dawida do Buku. Jednak albo mi się nie chciało, a jak mi się już chciało to nie było pogody. W końcu nadszedł czas, że jedno i drugie się nałożyło. Miałem ochotę iść na rower i pięknie świeciło słońce. Początkowo miałem jechać sam, jednak w końcu dołączył do mnie Mateusz. Wyjechałem po niego na Junikowo. I już razem lecimy przez Skórzewo Dąbrowę i Zakrzewo na trasę Poznań-Buk. Jedzie się świetnie naprawdę ładny asfalt z wiatrem no i to słońce. Krótka przerwa przed samym Bukiem na foto:



i wlatujemy do Buku. Tam herbatka i ciasteczka u Dawida. Po odwiedzinach i spełnieniu swojego obowiązku z jakim przyjechałem do tej ciekawej miejscowości ruszyliśmy razem na Stęszew. Wiosenne krajobrazy:




muzyka w uszach o wietrze w plecy i słońcu nie wspominając trasa ucieka szybko. Jednak Mateusz szosą narzucił całkiem sporę tempo, ale jakoś dawałem radę. Gorzej było jak dojechaliśmy do Stęszewa i ruszyliśmy na Poznań. Wiatr wiał prosto w czoło, a i przypadła moja zmiana. Po paru km Mateusz się nade mną zlitował i zaczął prowadzić. Odbijamy w pewnym momencie na Rosnówko i przez Chomęcice do Głuchowa, gdzie natura pokazała swoją moc:




Dzięki Mateusz za tą wycieczkę. Następnym razem biorę Szosę obowiązkowo :)