Wstaliśmy dzisiaj równie późno jak w ostatni dni. Miejsce na namiot mieliśmy bardzo przystępne:

Bez śniadaniowo docieramy do Borgie. Ładnego miasteczka z dużą ilością łódek, a jak się później okazało również ładnych studentek. Zdjęcie będzie tylko łódeczek ;p


Śniadanko jemy sobie na ławeczce. Później chcieliśmy jechać jakoś niby na skróty niby dalej, ale ładniej. Wyszło jak zawsze, czyli po chwili koniec drogi i nawrotka. Jednak w miedzy czasie znajdujemy coś co wygląda jak wieża widokowa. Widok z góry



W końcu udało się wyjechać z tej miejscowości po poprzednich zakupach. Jechaliśmy wzdłuż autostrady. Co ciekawe było można zauważyć do długość TIR-ów:


Dojeżdżamy prawie pod odprawę FIN-LINES. Rozbijamy namiot w bardzo ładnym miejscu. Robimy ostatnią kolację. Szef kuchni dnia dzisiejszego polecał wszystkie resztki, czyli najpierw nagotowana owsianka do tego dorzucone kasza manna, a to wszystko zalane jogurtem bananowym, smakowało fajnie wyglądało trochę gorzej:


Po obszernej kolacji idziemy spać. Dziś była ostatnia noc na dziko.

<--- Dzień poprzedni/ Dzień następny --->

Pobudka na spokojnie koło 9. Z racji na dużą ilość pająków i innego robactwa śniadanko jemy w namiocie, coś koło 10 trochę po ruszamy w trasę. Po kilku kilometrach robimy przerwę na lodzika w S-Market. Pod ten sam market przyjeżdża pan jak się później okazało bez nóg. Z dachu wyjechałem mu wózek on usiadł i pojechał do sklepu. Po krótkiej przerwie ruszamy dalej. Dzisiejszy cel to zbliżyć się jak najbliżej Helsinek:



Jedziemy sobie, robiąc co jakiś czas przerwę dużego dystansu nie musieliśmy przejechać dzisiaj. Na jednej z przerw podjeżdża do nas starsza para z prośbą o użyczenie pompki. Po chwili rozmowy dowiadujemy się o ładniejszej drodze w stronę Helsinek. Okazuje się, że mieli racje:





Po pewnym czasie powoli słońce zaczyna się chować także szukamy miejsca do spania. Wjeżdżamy w jakąś leśną dróżkę. Barierka zatrzymuje nas:





Jemy kolacje rozbijamy namiot i ładujemy tradycyjnie wszystkie sakwy do środka mniej więcej tak to wygląda:




Ładny porządek jest :P Po chwili usypiam. Mi tam dużo czasu do snu nie potrzeba :)


<--- Dzień poprzedni/ Dzień następny --->

Rano okazało się, że nasz namiot stoi niedaleko mrowiska. Jak się nie trudno domyślić po namiocie chodziło pełno mrówek. Z racji dobrze wybranej miejscówki pospaliśmy sobie trochę i śniadanie zjedliśmy również w namiocie:


Ruszyliśmy dalej pięknymi fińskimi drogami, po drodze podziwiając piękne krajobrazy i mijając różne wiadukty, ten spodobał mi się najbardziej:





Po przejechaniu kilku km docieramy do Lahti. Pierwsze co robimy to idziemy zobaczyć wielkie skocznie narciarskie:


chwila odpoczynku, po czym udajemy się do centrum szukać jakiegoś sklepu. Od Lahti zaczyna się kraina jezior, szkoda że nie mieliśmy czasu i pieniędzy aby pojechać trochę w głąb tego kraju, bo zapowiadało się ciekawie:






Znajdujemy sklep idziemy na zakupy. Z racji dużych cen w sklepach wodę do gotowania bierzemy z łazienki ;p Odpoczęliśmy, z miłą chęcią posiedzielibyśmy jeszcze trochę, ale zważywszy na godzinę musieliśmy wyjechać z Lahti i szukać miejsca na spania. Dodatkowo okazało się, ze mapy którymi dysponujemy były zbyt nie dokładne. Było trzeba znaleźć mapy kawałek i jeszcze stacje. Tu też był problem bo większość automatycznych. Mimo wszytko podjeżdżamy na jedną z nich. Czekamy chwilę podjeżdża według nas odpowiednia osoba i Mateusz ruszył po paliwo i po mapy. Udało się:




Mapy były benzyna była, czas iść spać. Kilka kilometrów dalej znajdujemy miejsce do spania. Nie za ciekawe, ale wyspać się szło:




Dzień całkiem spokojny. Ilość km to potwierdza :)


<--- Dzień poprzedni/ Dzień następny --->

Rano koło 5.30 przyszedł człowieczek sobie do drzwi zapukał parę razy coś tam powiedział i poszedł to chyba oznaczało, że czas wstawać. Statek prezentował się całkiem ładnie. Bardziej to był prom jednak i tak miło się płynęło. Troszkę zdjęć:






Po wschodzie słońca widzimy już brzeg Finlandii:



Do kilkunastu minutach wpływamy do portu i wjeżdżamy na ląd:



Ludzi prawie wcale, nie ma się dziwić. Pojechaliśmy gdzieś sobie zjeść śniadanie padło na plac zabaw:


Ruszyliśmy z powrotem do koło portu posiedzieć zrelaksować się na ławeczce przy pięknie święcącym słońcu. Po 30 min nadszedł czas na zwiedzanie. Pojeździliśmy trochę co mi się bardzo podobało to ,,autostrada" rowerowa przez centrum miasta:


oraz Katedrę:



Przy okazji kupiliśmy pocztówki. Jedną wysłałem do domu, resztę dostarczę osobiście. Wyjeżdżając ze stolicy mieliśmy małe problemy, aby trafić na odpowiednią drogę. W końcu się udało jedziemy. Po chwili znak na Autostradę, tutaj taką zwykła chwilę rozkminy i wjeżdżamy. Nie minęło 4s i już łijo niebieskie światła za nami. Całe szczęście panowie policjanci zwrócili nam uwagę, że dalej jechać nie możemy i nas zawrócili. Poszukaliśmy trochę alternatywy w końcu jest:



Jedziemy jeszcze trochę jednak brak snu w nocy i już prawie 1500km przez ostanie dni dają swoje, więc szukamy miejsca do spania. Dużego problemu nie było. Jemy kolacje i idziemy spać. Zdjęcia miejscówki dnia następnego.



<---Dzień poprzedni/ Dzień następny --->

Wstajemy koło 9 rano. Śniadanie musiało być mieć miejsce w namiocie, gdyż komary przez noc nie odleciały za daleko. Także po śniadanku zwijamy namiot w trybie ekspres i udajemy się dalej na północ. Jedziemy drogą EuroVelo 10 w dalszym ciągu, po kilku km docieramy do miasta portowego:





Dalej wzdłuż morza kierując się na Tallinn docieramy do przeładnego wodospadu:


Trochę tam odpoczęliśmy i udaliśmy się dalej trochę. Dziwiła nas duża ilość podjazdów (byliśmy zaledwie kilka, kilkadziesiąt metrów od morza. Po chwili było wszytko jasne:


Tutaj relaksując się pięknymi widokami zrobiliśmy sobie przerwę. Przy okazji mogliśmy ujrzeć jaką radość może dać lustrzanka zakupiona córce. Pewien ojciec z dwoma córkami przyjechał robić im zdjęcia. Tak się wkręcili, że odjeżdżając zostawili torbę od aparatu na samochodzie. Na szczęście na posterunku byli dwaj podróżnicy z Polski i ruszyli za samochodem. Pan ładnie podziękował i pojechał dalej.

Dalsza część drogi to był zjazd do Tallinna. Po chwili pojawia się piękna ścieżka rowerowa, która prowadzi do samego centrum:






W Stolicy Estonii trafiamy na taki budynek szczerze mówiąc nawet nie wiem co to jest, ale chyba coś ważnego więc robię fotkę :)





Dalej jedziemy na Stare miasto. Najładniejszą budowlą w tym roku wygrały dwa budynki. Jednym został cerkiew w Tallinie:



Drugi budynek zostanie pokazany dnia 16. Jedziemy na jedzonko do maca i tym podobnych fast-foodów. Przemierzamy wieczorem uliczki Tallinna trafiając przypadkiem na naszą ambasadę:




Po zwiedzeniu tegoż bardzo ładnego miasta udajemy się na ostanie ,,tanie" zakupy do RIMI:




Po zapakowaniu jedzonka do sakw ruszamy na prom. Odprawa odbyła się tak szybko, że nawet nie zdążyliśmy dowodów pokazać :P Chyba byliśmy jedyni na rowerach. W oczekiwaniu na statek:





Weszliśmy na prom udaliśmy się do kabiny. Poszliśmy pozwiedzać statek (fotki dzień 16 ) i po wzięciu prysznica koło 2 udaliśmy się spać.


Dzionek udany!


<---Dzień poprzedni/Dzień następny --->

Po nocy z hałasującym psem budzimy się rano mimo wszystko w dobrych nastrojach. Pogoda nie była najgorsza, przede wszystkim było w miarę słonecznie. Zwijamy bagaże dość sprawnie i ruszamy w trasę szukając miejsca na śniadanko. Po paru km udaje nam się ,,dorwać" parking. Jemy gotowane wczoraj gotowane jajka i kontynuujemy drogę na północ:





Kierując się cały czas EuroVelo10 docieramy do północno zachodniego przylądka w Estonii. Widoki pierwsza klasa liczba ludzi dążąca do zero. Wjechaliśmy na plażę ustawiliśmy rowery i udaliśmy się na odpoczynek:








Pojedli popili i ruszyli dalej. Tym razem jedziemy ładnymi terenami parku narodowego. Ilość jagód przeogromna, zatrzymujemy się w pewnym momencie ja sobie podjadam jagód prosto z krzaka i w drogę:






Wjeżdżając na asfalt wjeżdżamy do sklepu na lodzika. To był nasz jedyny postój przy sklepie dzisiaj. Jako miejsce na nocleg chcieliśmy wybrać kawał pola za krzakami przy głównej drodze. Jednak wysokość krzaków i ilość komarów kazała nam się rozbić na drodze:






I poszliśmy spać. Dzień bardzo udany!
























Żartuję oczywiście! Zrobiliśmy sobie pyszną kolacje i poszliśmy spać zaraz przy drodze, ale w krzakach. Namiotu nie było wcale widać. Niestety nie zrobiłem zdjęcia. Za to dodaje zdjęcie Mateusza robiącego kolacje:




Jak to moja mama stwierdziła: ,,macie tam straszny bałagan, jak to się stało, że nic nie zgubiliście!? " odpowiedź jest prosta tylko geniusz panuję nad chaosem!

<--- Dzień poprzedni/ Dzień następny --->

Dzisiejszy dzień był dniem typowo przejazdowym i bardzo płaskim. Co widać po przewyższeniach, a przede wszystkim po prędkości maksymalnej. Rano podczas zwijania namiotu z wioski która mijaliśmy wczoraj szła 3 osobowa grupa jedna kobieta i dwóch mężczyzn. Początkowo myśleliśmy, że idą do nas z jakimiś pretensjami co my gdzie my i takie tam. Oni jednak byli pokojowo nastawieni po chwili rozmowy poszli dalej. My dokończyliśmy pakowanie się i ruszamy w trasę w stronę Haaspalu. Wokół nas znów dzikość. Po pewnym czasie widzimy znak -punkt widokowy 300m no tyle możemy odbić. Zjeżdżamy na bok i naszym oczom ukazuję się niesamowicie wielka przestrzeń bez żadnych zabudowań, aż po sam horyzont.


Się zastanawialiśmy, jakby to było gdyby podnieś powyżej poziomu trawy wszystkie robaki, pająki, mrówki i inne stworzonka z tej wielkiej powierzchni. Mateusz stwierdził: W życiu już nigdy bym tam nie wszedł :p

Czasami takie zwierzątka przychodzą bliżej nas abyśmy mogli je podziwiać:




Wjeżdżamy z powrotem na główną drogę prowadzącą do Haaspalu. Po samym dojeździe do miasta robimy zakupy i zwiedzamy troszkę:




Naprawdę bardzo ładne miasteczko. Po zwiedzeniu miasteczka najpierw na wschód, a później odbijamy na północ. Jedziemy aż do ciemna i szukamy miejsca na nocleg. Widzimy znak na cmentarz zabytkowy chcieliśmy go dzisiaj jeszcze zobaczyć. Jednak po przejechaniu paru kilometrów cmentarza nie ma, ale za to znajdujemy ładne miejsce na nocleg.



Dzisiaj szef kuchni na kolacje polecał jajka gotowane na twardo. W nocy pewien wilczur uniemożliwiał nam skutecznie wyspanie się i cały czas tą samą tonacją szczekał przez dobre pół nocy. Ja gdzie śpię jak skała przez małego gnojka nie mogłem zasnąć.


<---Dzień poprzedni/ Dzień następny --->

Wieczorem dnia poprzedniego w naszym namiocie siedział pająk wielkości połowy mojego kciuka. Rano w namiocie nie było żadnego, ale trawa w jakiej się rozbiliśmy mówiła sama za siebie, tam jest więcej pająków niż tylko jeden. Po solidnym wyspaniu się do godziny 10:00, szybko zwijamy namiot:



Podczas zwijania namiotu jakiś pan stanął przy drodze i nas podziwiał. Nie wiedzieliśmy jakie ma zamiary. Mateusz mu pomachał pan się uśmiechnął odmachnął i sobie poszedł.
Ruszamy dalej zwiedzać Estonię. Po prawej las po lewej las i my na środku. Czego chcieć więcej od życia. Co jakiś czas pojawiają się ładne cerkwie i kościoły:





W najbliżej miejscowości robimy zakupy, przy okazji rozmawiamy z miejscowym koneserem napojów wyskokowych <8zł. Po zrobieniu zakupów po kilku przejechanych kilometrach robimy drugą przerwę śniadaniową pod muchomorkiem:





Jedziemy cały czas drogą EV po chwili wjeżdżamy do jakiegoś parku narodowego. Asfalt się kończy i kończy się całkowicie cywilizacja. Jedziemy leśną ścieżką bez żadnych zabudowań bez samochodów bez niczego co wymyślił człowiek. Mateusz na ścieżce:





Po przejechaniu tak paru dobrych kilometrów mija nas jakaś wycieczka rowerowa, a my po chwili dojeżdżamy do Virstu:


Koszt promu na wyspę Estonii wynosił 3,2 Euro za człowieczka i jego rower. Jednak my cierpliwie czekaliśmy na swoją podróż statkiem i nawracamy w głąb lądu. Przy morzu można zauważyć całe pola wiatraków:




Jedziemy jak najdalej w głąb lądu co by dnia następnego mieć mniej do przejechania. Jednak z racji tego, że dzisiaj sobie dużej pospaliśmy zaczęło robić się ciemno, a przede wszystkim zimno. Po chwili znajdujemy bardzo dobre miejsce na nocleg:




Dzień bardzo pozytywny i kilometraż w prządku i człowiek się wyspał. W szczególności na podziwiał się widoków. Jak to mówią w domu takich nie ma :P


<--- Dzień poprzedni/ Dzień następny --->

Pierwszy dzień w pełni spędzony w Estonii. Początkowo w planach mieliśmy się dłużej wyspać, jednak nie udało się. Wstajemy o 8.30. Przy składaniu namiotu jakiś pan przyszedł oglądać co robimy po czym udał się do samochodu i długo nie odjeżdżał. Prawdopodobnie gdzieś dzwonił, może to tylko nasze wyobrażenie, ale tak czy siak zwiększyliśmy szybkość zwijania naszego namiotu. Po chwili już nas nie było. Jedziemy w dalszym ciągu EuroVelo po chwili wjeżdżamy na krajówką, jedziemy nią do Parnu. Początkowo jest cały czas z górki, ogólnie dzisiaj było, albo płasko albo z górki co widać po przewyższeniach. Parę kilometrów przed chcemy sobie zrobić przerwę, najlepiej na plaży niestety nasza plaża wyglądała tak:




Może na zdjęciu tego nie widać, ale w tle jest Bałtyk.
Odpoczęliśmy sobie na trawce, w miedzy czasie ugryzła mnie mrówka pod okiem. Ból niesamowity, ale trzeba jechać dalej. Przez same Parnu jedziemy EV, bardzo ładne miasteczko nawet zwykła plaże mają:




Wyjeżdżając z owego miasta trochę pokropiło dzisiaj pogoda była cały czas w kratkę. Jak zakładałem kurtkę wychodziło słońce jak już ją zdjąłem zaczęło kropić. Z tego jednak na kilku kroplach by się nie skończyło:




Uciekamy wzdłuż Bałtyku. Droga gruntowa, kamienista utrudnia nam ucieczkę. Po jakimś czasie widzimy iż udało nam się uciec robimy przerwę na przystanku. Wymieniamy również tam karty pamięci w aparatach:






Trasa którą jedziemy jest wyśmienita pojawił się już asfalt cały czas widzimy morze ruchu samochodów praktycznie nie ma. Czego chcieć więcej??
Widoków naprawdę można pozazdrościć tym mieszkańcom:






Tutaj było idealne miejsce na nocleg, jednak nie mieliśmy wystarczającej liczy prowiantu i musieliśmy szukać jakiegoś sklepu. Było trzeba szybko szukać sklepu bo szedł już wieczór:




Po pierwszych zakupach na Estonii szukamy miejsca do spania. Był z tym problem, nie chcieliśmy znowu się rozbić w jakimś parku. Tak więc początkowo jemy zaraz przy drodze i spać idziemy zaraz obok:




Pierwszy dzień w Estonii wywarł na mnie bardzo pozytywne wrażenie!


<---Dzień poprzedni/Dzień następny --->

Dzisiejszy dzień był rekordem pod względem ilości kilometrów w jednym dniu, wyszło ich grubo ponad 120. Jednak dlaczego tyle pod koniec opisu. Rano budzimy się koło 8. Pierwsze na co patrzymy to czy nie pada. Pogoda jest całkiem spoko. Tradycyjnie koło naszego namiotu ktoś jeździ, tym razem był to pewien pan zwożący ziemniaki z pola. Miejsce mieliśmy całkiem ładne, martwiłem się tylko o wysoką trawę i możliwe zgubienie tam rzeczy:






Po kilkudziesięciu metrach jesteśmy z powrotem na ViaBaltica:




Jechało się wyśmienicie wręcz cudownie. Idealnie płaski asfalt i mocny wiatr w plecy. Po pewnym czasie zaczęło brakować picia, sklepu nie widzieliśmy przez ostanie 40km. Pojawiła się jakaś stacja benzynowa, ale stwierdziliśmy iż zaraz będzie sklep więc jedziemy dalej. Do pokonania mieliśmy także strasznie dłuuugie proste:




Zakrętów nie było widać przez długie odcinki. Jednak po kilku kilometrach był drogowskaz na miejscowość leżącą nad morzem. Stwierdziliśmy tyle jedziemy tak blisko morza, trzeba je w końcu zobaczyć. Tak więc 3km pod silny boczno przedni wiatr. W mieścinie jest sklep w sklepie miła pani. Po za sklepem deszcz. Także poczekaliśmy trochę pod daszkiem i jedziemy zobaczyć morze. Z tym też był problem morze było słychać czasami widać, ale nie było zjazdu. W końcu udaje nam się dojechać jakąś poboczną ścieżką na pseudo plaże:





Jak widać na zdjęciu plaża to nie to samo co w Polsce. Nie dosyć, że zarośnięta to jeszcze kamieni pełno. Po krótkim odpoczynku ruszamy z powrotem na A1. Około 10km przed granicą z Estonią robimy ostanie zakupy za strasznie drogie Łaty:


Ciekawe co jeszcze polskiego jest na Łotwie:





Koszt jednego jogurcika to 0,15 łata. Po zakupach wracamy na trasę Ryga-Tallin i już po kilku kilometrach docieramy do granicy:






Zaraz po wjeździe do Estonii widzimy znak EuroVelo 10 skręcamy zatem w lewo zjeżdżając z głównej drogi.

Jedzie się genialnie znikomy ruch samochodów las, przyjazna temperatura. Tak jadąc nabieramy ochotę na jogurcik. Po chwili podjeżdża sakwiarz co się później okazuję z Kowna jedzie przez pół Litwy Łotwę i do Tallina. Chwila rozmowy i po chwili ruszamy dalej już w 3. Tempo wzrosło i kilometry uciekały. Po przekroczeniu 120km zaczęliśmy szukać noclegu. Wymiana danymi i kolega woli jechać dalej, a my do spania do lasu:





Jazda ponad 100km z wiatrem w plecy to jest chyba coś co każdy kolarz lubi!!!

<--- Dzień poprzedni/ Dzień następny --->